“Troosten is helpen te leven met vragen waarop geen antwoorden zijn.”
Een verstandelijke en/of lichamelijke beperking, een psychische stoornis, een chronische aandoening, het plotselinge gemis van lichaamsfuncties. Leren leven met een beperking is geen eenvoudige taak en gaat niet over één nacht ijs. Maar, hoe gaan we om met kinderen, volwassenen en/of gezinnen die voor deze zware, complexe taak staan?
Levend verlies gaat over-leven.
Het gaat over acceptatie. Over verdriet dat niet slijt, maar dat mogelijk zelfs verergert door de jaren heen. Verdriet dat bij mijlpalen extra confronterend is, vooral wanneer het kind beseft dat het nooit zal kunnen meekomen met leeftijdsgenootjes. Op de momenten dat het kind beseft dat het áltijd anders zal zijn dan anderen.
Levend verlies vergt ook een groot aanpassingsvermogen van kinderen die een broertje of zusje hebben met een ernstige ziekte of beperking. Of misschien wel een ouder. KOPP kinderen (Kinderen van Ouders met Psychische Problemen) en broertjes of zusjes voelen zich vaak niet gezien en ervaren een gevoel van angst, leegte en eenzaamheid. Wanneer deze emoties jarenlang onder de oppervlakte zitten, kunnen ze leiden tot onzekerheid, depressie en/of (ernstige) gedragsproblematiek.
Deze kinderen zien we veelal terug in het zorgsysteem, het speciaal onderwijs en de wijkteams. Met hulp van Beeloved veranderen we het probleem van de beperking, in een uitdaging. Een uitdaging die niet altijd leuk zal zijn, maar wel hoopvol! En wanneer het eventjes wat minder gaat, ben ik daar. Om te luisteren, te huilen, te troosten en te zijn. Samen putten we kracht uit het proces waarin we vooral zullen kijken naar wat er, binnen de grenzen van het kind, allemaal nog wél kan.
Samen gaan we van over-leven naar leven.
